محققان اخترفیزیک دانشگاه استنفورد، موفق به کشف نور از پشت یک سیاه چاله فضایی شدند. این تحقق نظریه نسبیت عام انیشتین است.
دانشمندان در هنگام بررسی یک سیاه چاله، زبانه‌هایی درخشان از اشعه ایکس را مشاهده کردند که چیز غیر منتظره‌ای نبود. اما نکته عجیب اینکه تلسکوپ، رگه‌های اضافه‌ای از اشعه ایکس را هم ثبت کرد: کوچک‌تر، متاخر و با رنگی متفاوت از زبانه‌های روشنی که در ابتدا دیده شده بودند. محققان این انعکاس نور را به اشعه ایکس بازتاب یافته از پشت سیاهچاله مرتبط می‌دانند.
این را باید نخستین مشاهده‌ی مستقیم نور از پشت یک سیاه چاله فضایی بدانیم؛ سناریویی که انیشتین در نظریه نسبیت عام پیش‌بینی کرده بود و حالا اثبات شده است.
به گفته‌ی اخترفیزیکدان دانشگاه استنفورد، نوری که به درون یک سیاه چاله می‌رود، بیرون نمی‌آید؛ بنابراین هر چیزی که پشت آن است، باید برای ما غیر قابل رویت باشد. حال سوال اصلی اینجاست پس چرا آن‌ها موفق به دیدن اشعه ایکس از پشت سیاه چاله شدند؟ در پاسخ باید گفت که به دلیل اینکه سیاه چاله در حال پیچش فضا، خمش نور و پیچ‌وتاب دادن به میدان مغناطیسی اطراف خود است.
البته کشف نور از پشت یک سیاه چاله، هدف اصلی این تحقیق نبود؛ بلکه محققان به دنبال کشف اسرار یکی از ویژگی‌های سیاه‌چاله‌های فضایی، موسوم به کرونا (Corona) بودند.
در زمانی که ماده طعمه‌ی یک سیاه چاله کلان جرم می‌شود، منبعی پیوسته از نور درخشان را پدید می‌آورد. ایجاد این نور، به شکل‌گیری یک تاج یا به اصطلاح «کرونا» در اطراف سیاه چاله منجر می‌شود. دانشمندان بر این باورند که این نور از نوع اشعه ایکس است و می‌توان از نتایج آنالیز آن برای دسته‌بندی سیاه چاله‌ها استفاده کرد.
درمورد قبول ترین نظریه، نحوه‌ی شکل‌گیری کرونا را به سرازیر شدن گاز درون سیاه چاله و گداخته شدن تا میلیون‌ها درجه نسبت داده‌اند.
دراین دمای بالا الکترون‌ها از اتم‌های خود جدا و پلاسمای مغناطیسه را به وجود می آورند. به دلیل شدت بالای گرانش در اطراف سیاه چاله، میدان مغناطیسی آن‌چنان قوس می‌گیرد و دور خود می‌چرخد که در نهایت می‌شکند. سپس این میدان مغناطیسی می‌چسبد و به سیاه چاله چِفت می‌شود و هر آنچه در اطراف وجود دارد را گرم می‌کند. نتیجه آن، خلق الکترون‌های پرانرژی و تولید اشعه ایکس است.
بررسی‌ها روی این سیاهچاله با تلسکوپ اشعه ایکس Athena ادامه خواهد یافت.
